Örgütsel Vatandaşlık ve Örgütsel Adalet

Abstract

Çalışmada örgütsel vatandaşlık ve örgütsel adalet arasındaki ilişkiler incelenmektedir. Örgütsel adalet ve vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki; idareden memnuniyet, öz yeterlilik, takdir edilme ve fırsat tanınma gibi kişi performansına etki edebilecek değişkenlerin etkileri devre dışı bırakılarak incelenmiştir. Örgütsel vatandaşlık davranışını açıklayan 4 model incelenmiştir. Vatandaşlık davranışını açıklamada “Path Analizi” teknikleri kullanılmıştır. Örgütsel adaletin vatandaşlık davranışı üzerinde doğrudan bir ilişkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Kişilere çalışma ortam ve fırsatı tanımanın, takdir etmenin, kişinin özyeterlik algılamalarının, ve kıdemlerinin vatandaşlık davranışı üzerinde doğrudan etkisinin olduğu düşünülmektedir. Sonuçlara göre, etkileşimdeki adalet prosedürdeki ve dağıtımdaki adaletten daha önemlidir. Öğretmenler prosedürdeki ve dağıtımdaki adalet eksikliğine nazaran, etkileşimdeki adalet yokluğundan daha fazla etkilenmektedirler. Eğer etkileşim adaleti mevcut ise dağıtım ve prosedür adaleti yokluğu durumunda bile, öğretmenler örgütsel vatandaşlık davranışı gösterebilmektedirler. Bundan sonraki çalışmalar kişisel değişkenlerin örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisini inceleyebilirler. Öyle görülüyor ki, örgütsel koşullar pek uygun olmasa da öğretmenler örgütsel vatandaşlık davranışı gösterebilir.

The study examines the relationships between organizatıonal citizenship behaviour and organizational justice. The relationship between OCB and organizational justice is examined while some other factors such as satisfaction with administration, recognition, empowerment, and self efficacy were taken into account. Four models explaining the OCB were drawn. Path analyse were utilized to explain OCB. It is found that organizational justice did not have direct effect on OCB. Empowerment, recognition, self-efficacy and years of experience in the job have direct effect on OCB. Results show that justice in interactions is more important than justice in prosedural and justice in important. Teachers are more likely to be influenced from the lack of justice in interactions then lack of justice in Procedural and distribution. Teachers still engage in OCB in the absence of distribution justice and prosedural justice if there is justice interactions. Futher studies can investigate effect of personal variables on OCB. It seems that teachers may show OCB eventhough organizational stuatiens are not very favorable.