Güreşci ve Futbolcuların Quadriceps ve Hamstring Kas Kuvvetlerinin İzokinetik Sistemle Değerlendirilmesi ve Sakatlık Eğilimlerinin Araştırılması

Abstract

Bu araştırmada, izokinetik dinamometreyle güresçi ve futbolcuların hamstring ve quadriceps kas kuvvetlerinin farklı açılarda ölçülerek elde edilen bulgular doğrultusunda, antrenman yöntemlerinin değerlendirilmesi ve sporcularda buna bağlı sakatlık eğilimlerinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Çalışmaya 20 güresçi, 20 futbolcu ve 20 kontrol grubu olmak üzere toplam 60 denek alınmıştır. Sporcu olan deneklerin haftada 5 gün spor yapmaları ve en az 5 yıl aktif sporcu olmaları şartı aranmıştır. Denekler araştırmaya gönüllü olarak katıldı ve bütün deneklerden gönüllülük onan formu alındı. Araştırmaya katılan deneklerin diz fleksiyon/ekstansiyon kas kuvvetleri 60o/s ve 180o/s açısal hızlarda “Biodex System 3” marka izokinetik dinamometreyle ölçüldü. Araştırma verilerinin analizleri SPSS istatistik paket programında yapıldı. Güresçi, futbolcu ve kontrol gruplarının dominant ve nondominant ekstremitelerinin izokinetik kuvvetlerinin ölçüm sonuçlarının karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve tukey çoklu karşılaştırma testi kullanıldı. Dominant ve Nondominant ekstremitelerinin ekstansör (Q) 60o/s açısal hız zirve tork değerlerinde güresçiler ile kontrol grubu arasında güresçiler lehine istatistikî olarak anlamlı bir farklılık gözlendi (p<0.01). 180o/s açısal hızda hem güresçiler ile kontrol grubu ve hem de futbolcular ile kontrol grubu arasında istatistikî olarak ileri derecede anlamlı farklılık olduğu görüldü (p <0.001). 60o/s açısal hızda dominant ekstremite ekstansör (Q) zirve tork/vücut ağırlığı değerleri, güreşçilerin ve futbolcuların değerlerinin kontrol grubunun değerlerinden yüksek olduğu gözlendi (p<0.05). 180o/s açısal hızda da, güreşçi ve futbolcu gruplarının değerleri kontrol grubuna göre yüksek bulundu (p<0.01). 60o/s açısal hızda nondominant ekstremite ekstansör (Q) zirve tork/vücut ağırlığı değerlerine göre, güreşçiler ile kontrol grubu arasında istatistikî olarak güreşçiler lehine anlamlı bir farklılık görüldü (p<0.05). 180o/s açısal hızda ise, hem güreşçilerle kontrol grubu, hem de futbolcularla kontrol grubu arasında istatistikî olarak ileri derecede anlamlı farklılık tespit edildi (p<0.001). Güreş, futbol ve kontrol grupları arasında dominant ekstremitelerin 60o/s ve 180o/s açısal hızlardaki H/Q zirve tork oranlarında istatistikî olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p>0.05). Ancak dominant ekstremite 180o/s açısal hızdaki H/Q zirve tork oranlarında, kontrol grubunun ortalamalarının futbolculara göre yüksek olduğu görüldü (p<0.05). Bu araştırmada, sporcularda lig seviyesi ve kalite yükseldikçe H/Q oranlarında düşüş gözlendi. Ayrıca açısal hız arttıkça H/Q oranının da arttığı tespit edildi. Yapılan bu çalışmada tüm dominant ekstremite değerlerinin, nondominant ekstremite değerlerinden yüksek olduğu belirlendi (p<0,05). Ancak farklılıkların sakatlanma konusunda kritik değer olarak kabul edilen % 10’un üzerine çıkmadığı görüldü. Ayrıca, açısal hız arttıkça quadriceps ve hamstring kas kuvveti zirve tork ve zirve tork/vücut ağırlığı değerlerinin düştüğü, tüm açısal hızlarda quadriceps zirve tork ve zirve tork/vücut ağırlığı değerleri hamstring değerlerinden yüksek olduğu görüldü. Alt ekstremitede statik kuvvetin ön planda kullanıldığı güreşçilerin zirve tork değerleri, dinamik kuvvet kullanımına yönelik çalışan futbolculardan tüm açısal hızlarda yüksekti. Sonuç olarak; Araştırmaya katılan sporcu gruplarının H/Q ve dominant nondominant oranları ile zirve tork ve zirve tork/vücut ağırlığı değerlerinin, sporcuların birinci derecede sakatlanmalarına sebebiyet verecek düzeyde olmadığı, bilakis normal kabul edilen sınırlar içerisinde olduğu görüldü. Başka bir ifadeyle sporcularda orantısız kuvvet gelişimi ve ciddi bir sakatlık eğilimi bulunmadığı belirlendi. Bu durum sporcuların geçmişte doğru antrenman ve yöntemleriyle çalıştıklarını göstermiştir. Dolayısıyla araştırmaya katılan güreşçi ve futbolcuların antrenman metotlarıyla ilgili yeni yaklaşımlar sunmaya ihtiyaç duyulmamıştır.

This study aims to assess the training methods and connected to this to investigate disability tendency by measuring hamstring and quadriceps muscle strength of wrestlers and footballers with isokinetic dynamometer in different angles. 20 wrestlers, 20 footballers and 20 controls (a total of 60 subjects) were participated in this study. The tested persons who participated in this study do their sporting activity 5 days a week and active athletes for at least five years. And all of them voluntarily participated in the study and are received a voluntary form. Knee flexion / extension muscle strength of the subjects was measured with "Biodex System 3" isokinetic dynamometer in 60 deg/sec and 180 deg/sec angular speeds. Research data analysis was performed by SPSS statistical package program. One-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey multiple comparison tests were used for comparing measurement results of isokinetic strength of the dominant and nondominant extremities of wrestler, footballers and controls. Significant statistical difference was observed between the controls and wrestlers when considering extensor (Q) 60 deg /sec angular speed of the peak torque values of dominant and nondominant extremities. Wrestlers had higher angular speed than the controls (p<0.01). Significant statistical difference was also seen between wrestlers and controls as well as footballers and controls when it is 180 deg /sec (p<0.001). It is found out that 60 deg/sec angular speed extensor (Q) peak torque / body weight values of dominant extremities of wrestlers and football were higher than that of the controls (p<0.05). It is also observed that the values of wrestlers and footballer higher than that of controls when it is 180 deg/sec (p<0.01). Significant statistical difference was observed between wrestlers and control when considering extensor (Q) 60 deg/sec angular speed of the peak torque values of nondominant extremities. Wrestlers had higher angular speed than the controls (p<0.05). Significant statistical difference was also seen between the values of wrestlers and controls as well as the values of footballers and controls when it is 180 deg /sec (p<0.001). No significant statistical difference was observed on dominant extremities of wrestlers, footballers and the controls when it is 60 and 180 deg/sec angular speeds of H/Q peak torque ratios (p>0.05). However, it is seen that 180 deg/sec angular speed of H/Q peak torque ratios of controls was higher than that of footballers (p<0.05). In this study, we have seen that the sportsmen have less H/Q ratio as the quality of the game and the league level increases. In addition, It was found out that the higher of the angular speed, the higher of the H/Q ratio. During the study, we have seen that all dominant extremity results were higher than nondominant extremity results (p<0.05). However, the difference between these wasn’t 10% which is considered as critical level considering disability. In addition to these, it is observed that when the angular speed increases, quadriceps and hamstring muscle strength and peak torque, peak torque / body weight values falls, also quadriceps peak torque and peak torque / body weight values were higher than the values of hamstring muscles. Peak torque values of wrestlers who use lower extremity static force more often was higher than that of the footballers who trains using dynamic force in all angular speeds. In conclusion, it is found out that H/Q, and dominant-nondominant ratio and peak torque and peak torque / body weight values of sportsmen who participated in this study aren’t at a level which primarily cause disability, but at a level adopted within limits. In other words, it is determined that there is no disability tendency and development of strength imbalance of sportsmen. This case have shown that they trained with a correct training methods, therefore, there is no need to provide a new approach about the training methods for wrestler and footballers participated in this study.