17β Östradiol Uygulanmış Overioktomize Sıçanlarda İnce Bağırsak Kasılımları Üzerine Nitrik Oksitin Etkisinin Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada ovaryumları çıkarılmış sıçanlarda 17β östradiolün ince bağırsak kasılımları üzerine etkisi ile bu etkinin ortaya çıkmasında nitrik oksitin rolü incelenmiştir. Bu amaçla çalışmada 3-6 aylık ve ortalama 270 ± 20 gr ağırlığında, 24 Sprague Dawley dişi sıçan kullanılmıştır. Hayvanlar her grupta 6 sıçan bulunacak şekilde, kontrol (Ov) ve 3 deneme gurubuna (östrojen) ayrılmıştır. Çalışmada kontrol grubuna günlük olarak kas içi susam yağı enjeksiyonları yapılmış (0,2 ml), birinci deneme grubundaki sıçanlara günlük 25 μg 17β östradiol, ikinci deneme gurubundaki sıçanlara günlük 50 μg 17β östradiol ve üçüncü deneme gurubundaki sıçanlara günlük 100 μg 17β östradiol kas içi uygulanmıştır. Üç uygulamadan sonra hayvanlara genel anestezi altında ötenazi yapılmıştır. Ötenaziyi takiben çıkarılan ince bağırsak, duodenum, jejenum ve ileum olarak ayrılmış ve izometrik düz kas hareketleri “force transducer” ve “acquisition system” yardımı ile bilgisayarda görüntülenerek kaydedilmiştir. Endojen nitrik oksit etkinliğinin belirlenmesi amacıyla L-Arginin, eksojen nitrik oksit yolunun değerlendirilmesi amacıyla SNP ve cGMP’ nin etkinliğini belirlenmesi amacıyla 8-Br-cGMP uygulaması yapılmıştır. Östrojenin duodenum ve ileumda spontan kasılımların şiddetini azaltırken jejenumda etkili olmadığı; L-Arginin, SNP ve 8-Br-cGMP uygulamalarının ise ince bağırsakta spontan kasılımların şiddetini azalttığı belirlenmiştir. Aynı zamanda östrojenin doza bağımlı olarak L-Arginin ve 8-Br-cGMP' nin bu gevşetici etkisini azalttığı, SNP' nin gevşetici etkisini ise artırdığı görülmüştür. Sonuç olarak 17β östradiolün duodenum ve ileumda spontan kasılımların şiddetini doza bağlı olarak azaltırken ince bağırsak motilitesi üzerine olan bu etkisinde nitrik oksitin ve ikincil habercilerden cGMP' nin aracılık etmediği belirlenmiştir.

In this study, it was investigated the effects of different doses of 17β-estradiol on small intestinal contractility in 3-6 months old, 24 Sprague Dawley ovariectomized rats, weighting 270±20 gr. Animals were apportioned into one control (Ov) and three experimental groups (estrogen) (n=6 each). The control group received 0,2 sesame oil once daily for three days, whereas rats in the first, second and third experimental groups were treated with intra muscular 25, 50 and 100 μg 17β-estradiol, respectively. The rats were killed under general anesthesia, 18 hours after the termination of last treatment. Then, small intestinum of the animals were cut into duodenum, jejenum and ileum. Organ bath was used to evaluate isometric smooth muscle contractility. In order to determine endogenous and exogenous nitric oxide activity and to evaluate the efficiency of cyclic guanosine monophosphate (cGMP), L-Arginine, sodium nitro prusside (SNP) and 8-Br-cGMP were used, respectively. It was determined that estrogen decreased the tension of spontaneous contractility of duodenum and ileum but not in jejenum. However, L-arginine, SNP and 8-Br-cGMP were decreased the tension of spontaneous contractility of small intestinum. On the other hand, it was observed that estrogen decreased the relaxing activity of L-Arginine and 8-Br-cGMP, dose dependently but increased the activity of SNP. In conclusion, it was determined that 17β-estradiol decreased the tension of spontaneous contractility in duodenum and ileum, dose dependently and nitric oxide and cGMP did not mediate this activity.