Antalya İlinde Üç Farklı Hastanenin Cerrahi Birimlerinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyum Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Kesitsel tipteki, ilişki arayıcı araştırma, Cerrahi Birimlerde çalışan hemşirelerin iş doyum düzeylerini incelemek üzere planlanmıştır. Veri toplama araçları olarak, sosyo- demografik bilgileri içeren anket formu ve İs Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Atatürk Devlet Hastanesi, Antalya Devlet Hastanesi ve Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde çalışan, 52 Cerrahi Yoğun Bakım, 83 Ameliyathane ve 132 Cerrahi Kliniklerde çalışan Servis Hemşiresi olmak üzere toplam 267 hemşire oluşturmuştur. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde Khi kare testi, t testi, varyans analizi ve Pearson korelasyon testi kullanılmış; p<0.05 anlamlı kabul edilmiştir. Hemşirelerin tümünde düşük iş doyumu saptanmıştır ve Antalya Devlet Hastanesi Cerrahi birimlerinde çalışan hemşirelerin tüm hemşireler arasında en düşük iş doyumuna sahip oldukları belirlenmiştir. Araştırmanın sonunda Genel iş Doyumu Puan Ortalamasını etkileyen veya eşlik eden etmenlerin, çalışılan kurum, çalışma süresi, nöbet sayısı, gündüz bakım verilen hasta sayısı, gelir ve unvan olduğu anlaşılmıştır. Diğer etmenler; Yas, medeni durum, hemşirelikte ve kurumda çalışma yılı, çalışma sekli ve gece bakım verilen hasta sayısının genel iş doyum puan ortalamasında anlamlı olmamasına ragmen alt ölçekler üzerinde anlamlı farklılıklar oluşturmaktadır. Hemşirelerin egitim düzeyleri ile genel iş doyumu ve alt ölçeklerin hiç birisi arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Üç hastanenin de cerrahi birimlerinde çalışan hemşirelerin de iş doyum düzeylerinin düşük saptanması ve ameliyathane hemşirelerini tüm hemşireler arasında en düşük puan ortalamalarına sahip olmaları, tüm hemşireler için doyumu artırmayı ve doyumsuzluğu önlemeyi amaçlayan yönetsel ve kurumsal girişimlerin ivedilikle başlatılması gerektiği sonucuna varılmış ve önlemlerin geliştirilmesine katkıda bulunmak umuduyla bazı öneriler geliştirilmiştir.

Relation seeking research of sectional type is planned to study job satisfaction levels of nurses working in Surgery Units. As the means of collecting data, quarry form containing socio-demographical information and Job Satisfaction Scale has been used. The space of the research constitutes of totally 267 nurses out of which 52 Surgery Intensive Care, 83 Operating Room and 132 Surgery Clinics Service Nurses have been working in Atatürk Devlet Hastanesi, Antalya Devlet Hastanesi and Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi. During statistical evaluation of data Khi square test, t test, variance analysis and Pearson correlation test has been used and p<0.05 has been accepted expressive. Low job satisfaction is determined in all the nurses and the nurses working in Antalya Devlet Hastanesi are determined that they have the lowest job satisfaction level among all the nurses. At the end of the research factors effecting or accompanying General Job Satisfaction Grade Average are understood that they are organization where they are employed, working time, number of turns, number of patients to whom day care is given, income and title. Age, marital status, length of service in the organization, working type and number of patients to whom night care is given constitute other factors. There is no meaningful relation between educational level of nurses and general job satisfaction and no other scales. Finding out that Job Satisfaction Scale standard grades of nurses working in the surgery units of all three hospitals are less than half of highest grades possible to have from the scale and nurses in the surgery rooms has the lowest grade average brought us that it is necessary to initiate managerial and institutional attempts immediately aiming to increase satisfaction of all nurses and some proposals are developed with the hope to contribute in developing some measures.