Tamamlayıcı bakım ve alternatif tedavi yöntemi olan müzik terapiye ilişkin sağlık profesyonellerinin görüşleri

Abstract

Tanımlayıcı tipte planlanan bu çalışmada, sağlık profesyoneli olan doktor ve hemşirelerin, müzik terapiye ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. 07-25.03.2016 tarihleri arasında yapılan çalışmanın örneklemi, toplamda 219 sağlık profesyonelinden oluşmaktadır. Çalışmanın verileri iki bölümden oluşan anket formu ile toplanmıştır. Anketin birinci bölümü demografik bilgileri içeren 16, ikinci bölümü ise araştırmacılar tarafından literatür taranarak hazırlanan, hemşire ve doktorların müzik terapi hakkında görüşlerinin belirlenmesine yönelik 5’li likert tipte 19 sorudan oluşmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzde, ortalama ve standart sapmadan faydalanılmıştır. Sağlık Profesyonellerinin %68.0’ inin “müzik terapi” uygulamasını bildiği, hemşirelerin %98.1’inin ve doktorların %98.2’sinin müzik terapiye ilişkin herhangi bir eğitim almadığı belirlenmiştir. Hemşirelerin %7.5’ i, doktorların %12.4’ ü hastalarına müzik terapi uyguladığını belirtmişlerdir. Müzik terapi için uygulamak istedikleri müzik türleri incelendiğinde hemşirelerin %34’ü Tasavvuf Müziği, doktorların %31.9’u Klasik Türk Müziğini tercih etmiştir. Hemşirelerin %98.1’i, doktorların %90.3’ü hastalarından müzik terapiye ilişkin öykü almadığını belirtmiştir. “Müzik terapi kim tarafından yapılmalıdır” sorusuna hemşirelerin %30.4’ü hasta, doktorların %45.1’i doktor cevabını vermiştir. Sağlık profesyonelleri müzik terapinin her klinikte uygulanabilir bir yöntem olmadığını, müzik terapinin ağrı kontrolünde etkili bir nonfarmakolojik yöntem olduğunu, hastaların stresini ve analjezik kullanımını azaltan bir yöntem olduğunu ve hastaların tedaviye uyumunu arttırdığını düşünmektedir. Çalışma sonuçlarımız, sağlık profesyonellerinin müzik terapiyi bildiği, bu konuda eğitim almadıklarını ve müzik terapiye yönelik görüşlerinin olumlu olduğunu göstermiştir.

This descriptive study aims to identify opinions of health professionals, physicians and nurses, on music therapy and its applicability. The sample of the study performed between 07-25 March 2016 consists of 219 health professionals in total. The study data was collected with a two-part questionnaire. The first part of the questionnaire consists of 16 items regarding demographic information and the second part consists of 19 five point Likerttype items aimed at determining opinions of nurses and physicians on music therapy. Frequency, percentage, mean and standard deviation values were used for data analysis. It was found that 68.0% of the health professionals knew about music therapy and 98.1% of the nurses and 98.2% of the physicians did not receive any training on music therapy. 7.5% of the nurses and 12.4% of the physicians reported having applied music therapy to their patients, whereas 34% of the nurses preferred Sufi Music and 31.9% of the physicians preferred Classical Turkish Music as the genre for music therapy. 98.1% of the nurses and 90.3% of the physicians reported that they did not receive music therapy history from patients. When asked “Who should perform the music therapy?”, 30.4% of the nurses replied “the patient” and 45.1% of the physicians replied “the physician”. Health professionals believe that music therapy cannot be applied in every clinic, music therapy is an effective nonpharmacological method in pain management, music therapy is a method that reduces stress level and analgesic use of patients and music therapy increases treatment compliance of patients. Study results show that health professionals know about music therapy, have no training on the subject and positive opinions on music therapy.