Türk Dış Politikası’nda Kültürel Diplomasi: Yunus Emre Enstitüsü Örneği

Abstract

Devletler zora (güce) dayalı politikalardan ziyade ‘‘kültürel diplomasi’’ yoluyla dillerini, geleneklerini, göreneklerini ve kültürleri yaymak için çeşitli faaliyetler gerçekleştirmişlerdir. Örneğin, İngiltere British Council, Almanya Goethe Enstitüsü ve İspanya ise Cervantes Enstitüsü gibi kültür enstitüleri ile kültürel diplomasi faaliyetleri gerçekleştirmeye çalışmışlardır. Türkiye de bu sürecin bir parçası olmuş ve Yunus Emre Enstitüsü bünyesinde kendi kültürel birikimini tanıtmak ve yaymak adına çeşitli adımlar atmıştır. Dolayısıyla, son dönemlerde literatüre giren ve Türk dış politikasında da kullanılmaya başlanan yumuşak gücün bir parçası olan ‘‘kültürel diplomasi’’nin mahiyeti ve Türkiye’nin bu alanda ne gibi faaliyetlerde bulunduğu ve bu bağlamda Yunus Emre Enstitüsü’nün faaliyetleri ve bu faaliyetlerin etkinliği incelenmiştir.

States have realised in a variety of activities to spread their languages, traditions and cultures through "cultural diplomacy" rather than force-based politics. For instance, the British Council in the UK, the Goethe Institute in Germany and the Cervantes Institute in Spain have attempted to carry out cultural diplomacy activities with cultural institutes. Turkey has been a part of this process and the Yunus Emre Institute to introduce their cultural heritage and has taken several steps to spread. Accordingly, the nature of “cultural diplomacy” entering to the literature in recent years as a part of soft power that began to be used increasingly by Turkey is examined together with related activities by Turkey. In this context, the activities of Yunus Emre Institute is investigated and their effectiveness is discussed.