Farklı soya ürünlerinin in situ ve in vitro sindirilebilirlik düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu araştırma, dört farklı soya ürününün [Soya küspesi (SK), soy pass (SP), soya flake (SF), tam yağlı soya (TYS)] in-situ ve in-vitro parçalanabilirliğinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, soya ürünlerinin rumende in-situ parçalanabilirliğini belirlemek için 3 adet Kahverengi İsviçre esmeri inek ve 3 adet Melez dişi Manda (Murrah x Anadolu) (> 2 yaşında) kullanılmıştır. Rumende yıkılabilirlik testleri için tüm hayvanlarda sol paralumbar fossaya sabit kanüller yerleştirilmiştir. Dört farklı soya ürünlerine ait numuneler rumende kuru madde (KM), ham protein (HP), ham yağ (HY), organik madde (OM) ve ham kül (HK) yıkılabilirliklerinin tespiti için naylon keselerde rumende 4., 8., 12., 16., 24. saat boyunca inkübasyona bırakılmıştır. Ayrıca çalışmanın ikinci aşamasında soya ürünlerinin in vitro yıkılabilirliklerini 48 saat süreyle belirlemek için Daisy inkubatör cihazı kullanılmıştır. Daisy inkubatör cihazından çıkarılan numuneler NDF analizine tabi tutulmuştur. İn situ denemelerinde sadece SP’da 24 saatlik KM sindirilebilirilik değerleri ortalamaları sığır ineğinde manda ineğine göre anlamlı bir biçimde farklı bulunmuştur (Sırasıyla %47,54 ve %49,61; P=0,0001). In situ en yüksek KM sindirilebilirliği 24. saatte SK’de manda ineğinde (%86,16), en düşük ise SP’de sığır ineğinde (%63,60) bulunmuştur. KM kinetik sindirilebilirilik değerleri arasında SF’de %2, %5, %8 ve SP’de %2 teorik pasaj hızlarında türler arasında farklılık görülmüştür. Sadece SF’de 24 saatlik HP sindirilebilirlik değerleri ortalamaları inekte mandaya göre anlamlı bir biçimde farklı bulunmuştur (Sırasıyla %50,47 ve %42,92; P=0,03). En yüksek HP sindirilebilirliği 24. saatte SK’de mandada (%83,04), en düşük ise SP’de inekte (%45,25) bulunmuştur. HP kinetik yıkılabilirlik değerleri arasında TYS’de b ve c fraksiyonlarında, SF’de UF’değerinde, SP’de ise a fraksiyonunda türler arasında farklılık görülmüştür. TYS ve SF için 24 saatlik HY yıkılabilirlik değerleri ortalamaları inekte mandaya göre anlamlı bir biçimde farklı bulunmuştur (Sırasıyla %60,46, %91,21; P<0,0001 ve %71,27, %38,13; P<0,0001). En yüksek HY sindirilebilirliği 24. saatte TYS’da mandada (%99,1), en düşük ise SK’de mandada (%64,24) bulunmuştur. HY kinetik yıkılabilirlik değerleri arasında TYS’de a, b, c; SF’de a, b; SP’de ise a, b, c farksiyonlarında, TYS’de %2, %5, %8; SF’de %5, %8; SP’de %5’lik teorik pasaj hızlarında türler arasında farklılık görülmüştür. Kullanılan hiçbir yem maddesinde HK değerlerinde türler arasında farklılık görülmemiştir. En yüksek HK değeri 24. saatte SK’da mandada (%84,07), en düşük ise SP’de inekde (%63,96) olarak bulunmuştur. HK kinetik yıkılabilirlik değerleri arasında TYS’de c; SF’de a fraksiyonlarında, TYS’de %5, %8 teorik pasaj hızlarında türler arasında farklılık görülmüştür. Daisy İnkubatörde 48 saat inkübasyondan sonra yapılan NDF analizi ile belirlenen in-vitro yıkılabilirlik sonuçlarına göre SK ve SF’de türler arasında anlamlı bir fark gözlemlenmiştir. En yüksek sonuç SK’de (%98,59), en düşük sonuç ise SF’de (%90,28) olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, farklı soya ürünlerinin sindirilebilirliğinin mandalarda, ineklerden daha yavaş olabileceğini ve rumende ilk saatlerde KM parçalanabilirliğinin ineklerde mandalara göre daha hızlı olduğunu ortaya koymuştur. Ancak KM parçalanabilirliği, mandalarda daha ilerleyen saatlerde rumende ineklerden daha hızlı olmuştur. HP sindirilebilirliğinde SP gibi by-pass özelliği yüksek olan hammaddelerinin mandada rumen sindirilebilirliği diğer hammaddelere göre düşük olarak çıkmıştır. Numunelerin rumendeki inkübasyon süreleri uzadıkça HP sindirilebilirliği manda ineği yönünde pozitif olarak artmaktadır. Ayrıca TYS gibi yağ oranı yüksek hammaddelerde manda ineğinin HY sindiriminde sığır ineğine göre çok yüksek değerler vermiştir. Soya ürünlerinin mandalar ve inekler arasında karşılaştırmalı in-vivo, in-situ ve in-vitro yöntemleriyle yıkılabilirlik oranlarının belirlenmesi için daha fazla çalışmaya gereksinim vardır.

This research was carried out to determine the in-situ and in-vitro degradability of four different soy products [Soybean meal (SM), soy pass (SP), soy flake (SF), full-fat soybean (FFS)]. In the study, 3 Brown Swiss cow and 3 Crossbreed Buffalo (Murrah x Anatolian) (> 2 yearsold) were used to determine the in-situ rumen degradability of soy products. Constant cannulas were placed on left paralumbar fossa for all animals. Soy products samples were weighed into nylon bags for determination of dry matter (DM), crude protein (CP), crude fat (CF), organic matter (OM) and crude ash (CA) in rumen degradability at 4th, 8th, 12th, 16th, 24th hours. In addition, in the second stage of the study, a daisy incubator and NDF analyses were used to determine the in vitro true digestibility of soy products for 48 hours. At the in-situ experiments, the avarage of 24 hour DM digestibility values were found to be significantly different at cattle compared to buffalo in only SP (47,54% and 49,61%, respectively; P= 0,0001). The highest DM digestibility in situ at the 24th hour was found in SM at buffalo (86,16%) and the lowest in SP at cattle (63,30%). Diffrences were found between species in teoric passage rates of 2%, 5%, 8% in SF and 2% in SP among the kinetic digestibility values of DM. The avarage of 24 hour CP digestibility values were found to be significantly different at cattle than buffalo in only SF (50,47% and 42,92%, respectively; P= 0,03). The highest CP digestibility in situ at the 24th hour was found in SM at buffalo (83,04%) and the lowest in SP at cattle (45,25%). Differences were found between species in fractions b and c in FFS, UF in SF and fraction a in SP among kinetic digestibility values of CP. The avarage of 24 hour CF digestibility values were found to be significantly different at catlle than buffalo in FFS and SF (60,46%, 91,21%; P<0,0001 and 71,27%, 38,13%; P<0,0001). The highest CF digestibility in situ at the 24th hour was found in FFS at buffalo (99,1%) and the lowest in SM at buffalo (64,24). Differrences were found between species in fractions a, b, c in FFS and SP; a and b in SF in addition in teoric passage rates of 2%, 5%, 8% in FFS, 5% in SF, 5% in SP among kinetic digestibility values of CF. For all soy products we have used there was no differences detected between species in CA values. The highest CA digestibility in situ at the 24th hour was found in SM at buffalo (84,07%) and the lowest in SP at cattle (63,96%). Differences were found between species in fraction c in FFS, a in SF in addition in teoric passage rates of 5%, 8% in FFS among kinetic digestibility values of CA. A significant difference was observed between the species in SM and SF acorrding to the in-vitro digestibility results determined by NDF analysis performed after 48 hours of incubation in the Daisy Incubator. As a result, it was revealed that the digestibility of different soy products may be slower at buffalo than at cattle, and DM degradability in the previous hours of rumen is faster at cow than at buffalo. However, DM degradability was faster in the later hours at buffalo than cattle in the rumen. CP digestibility in rumen of the raw materials with high by-pass properties such as SP was determined lower than the other soy products at buffalo. CP digestibility positively increases towards the buffalo with the increase of incubation period of the samples in the rumen. In addition, FFS which have high fat content gave the very high digestibility values at buffalo than cattle. The use of low quality roughages together with soy products with high protein content in the rations of buffalo may increase the coversion rate of the feed to yield. Further studies are needed to determine the digestibility rates of soy products in ruminants and especially buffaloes by in-vivo, in-situ and in-vitro methods compared to other ruminants.