Eğitim politikası bağlamında işbirlikli ve geleneksel öğrenmenin tutuma etkisinin meta-analizi

Abstract

The main purpose of this study was to investigate and interpret the effectiveness of cooperative learning techniques in science and mathematics with comparision to the traditional learning on students’ attitude towards the course at middle school level meta-analytically in connection with educational policy so as to bring new results for policy makers and teacher training administrators. 33 effect sizes were revealed from 33 primary studies that are selected to be included in the meta-analysis based on the inclusion criteria. The effect sizes calculated by using the data gathered from the cooperative learning classes totally include 3033 students. Hedges g values used as the benchmark of effect size measurement in this study. The results clearly show that, cooperative learning is more effective on attitude when compared to traditional learning. The results indicate an overall small mean effect size of g = 0.445 for the effectiveness of cooperative learning on students’ attitude towards the course. This means that cooperative learning compared to the traditional learning, has increased the attitude of the students in positive manner by amount of 0.445 standard deviation. In the aspect of educational policy of teaching methods, cooperative learning is positively effective on attitude, but its probable effect on educational policy making is small.

Bu çalışmanın amacı, eğitim politikası bağlamında ortaokul fen bilimleri ve matematik derslerinde gerçekleştirilen işbirlikli öğrenmenin geleneksel öğrenmeye kıyasla, öğrencilerin derse karşı tutumları üzerindeki etkisini meta-analitik biçimde araştırmak suretiyle, eğitim politikası belirleyicilere, öğretmen eğitim ve yetiştirilmesinde rol oynayan eğitimcilere bilgi sunmaktır. Dâhil etme ölçütlerine uygun 33 çalışmadan 33 etki büyüklüğü hesaplanmıştır. Bu etki büyüklükleri toplam 3033 öğrencinin katıldığı işbirlikli uygulamalardan elde edilen verilerle hesaplanmıştır. Bulgular açık biçimde geleneksel öğrenmeye kıyasla işbirlikli öğrenmenin tutum üzerinde olumlu yönde daha etkili olduğunu göstermiştir. İşbirlikli öğrenmenin tutum üzerindeki genel etki büyüklüğü g = 0.445 olup, bu etki orta düzeye yakın fakat küçük düzey sınıfındadır. Bu sonuç geleneksel öğrenme yöntemlerine göre işbirlikli öğrenmenin, öğrencinin derse karşı tutumunu olumlu yönde 0.445 standart sapma kadar yükselttiği anlamına gelmektedir. Bu sonucun eğitim politikası bağlamında anlamı, işbirlikli öğrenmenin tutum üzerinde olumlu yönde etkili olduğu fakat bu etkinin öğretim yöntem ve tekniklerini belirlemede izlenen politikalara muhtemel etkisinin küçük düzeyde olduğu biçimindedir.